Zo zijn we een familie……
Zo zijn we een familie…… Aldus een bezoeker tijdens de maaltijd, vergenoegd om zich heen kijkend, op zoek naar bevestiging.
De ervaring van coördinatoren en vrijwilligers van de Bres is dat de bezoekers zelden voor zichzelf koken en vaak afgaan op gratis aangeboden maaltijden in de stad, denk hierbij o.a.: Er is hoop eetcafé, de Soepbus en de aanloop in de Plantagekerk.
Al tijden bakken we af en toe een pannenkoek in de Bres, gaandeweg ontstaat echter het idee dat een gezonde maaltijd beter zou zijn. Maandag 22 juli zijn we gestart met een pilot “Koken met en voor de bezoekers”, door iedere 3e maandag van de maand een complete maaltijd te bereiden. Hiervoor kunnen bezoekers zich inschrijven en helpers kunnen zich melden. Omdat de huidige keuken niet geschikt is voor deze activiteit mag de keuken van de naastliggende Noorderkerk gebruikt worden. Het doel van deze pilot is om duidelijk te krijgen waaraan gedacht moet worden als straks de keuken van de Bres wel geschikt is om maaltijden te bereiden. In oktober kunnen we zeggen dat het project goed loopt en onze gasten enthousiast zijn, meestal zitten er ongeveer 8 gasten aan tafel en 1 bezoeker heeft zicht ontpopt als een heuse kok.
Om een impressie te geven hoe zo’n maaltijd verloopt doen wij verslag van het diner van maandag 21 oktober. Op het menu staat Chili Con Carne, een verzoeknummer! Bezoekers hebben zich ingeschreven en betalen € 2.50 per persoon. Eén van de gastvrouwen is de chefkok en een bezoeker is de souschef. De boodschappen worden gehaald, rekening houdend met het budget, om half vier gaan ze met de boodschappen richting kerk, waar het kookproces in gang wordt gezet. De souschef houdt tegen etenstijd de deur in de gaten om de gasten binnen te laten en men schuift aan de gedekte tafel. Jopie schept de borden vol, een bezoeker die er voor het eerst is wil al beginnen met eten, maar hij wordt door de anderen gecorrigeerd; hij moet wachten tot iedereen zit. Als de aanwezige coördinator even om stilte vraagt voor het eten, gaan de petten af, want zo hoort dat… De eerste grote pan is al snel leeg, men vindt het heerlijk… Iedereen kan het eten want er zit geen varkensvlees in, wordt opgemerkt. Eigenlijk zou er ook ananas in moeten, meent de één, een ander vindt dat het dat er behalve uien ook prei in kan. De tweede pan wordt ook soldaat gemaakt, de souschef kijkt vergenoegd om zich heen en zegt: zo zijn we een familie…
Een volgende keer willen ze wel uien hachee, bereidt met rundvlees en een laurierblaadje, rundvlees is nogal duur wordt er opgemerkt, maar een varkenslapje kan ook wel vindt een ander. Opvallend is dat de meesten wel weten hoe het moet, maar voor zichzelf koken ho maar!! Gezamenlijk eten verbindt en is gezellig blijkbaar….